Κάθε αριθμός είναι ένα σύμβολο . Ένα  σύμβολο σημαντικότερο και από τον ίδιο τον αριθμό . Και τα σύμβολα αυτά αποκρυπτογραφούνται μόνο από τους μυημένους . Άλλωστε η λέξη αριθμός προέρχεται από το ρήμα αραρίσκω που σημαίνει συναρμόζω . Ο αριθμός δηλαδή συναρμόζει . Με τι όμως ?
Ο πιο μυστικιστικός αριθμός της ανθρωπότητας είναι το 24.
Από μαθηματικής απόψεως το 24 είναι αριθμός υπερτέλειος (το άθροισμα των διαιρετών του είναι μεγαλύτερο από το 24 , 1+2+3+4+6+8+12>24) και διαιρείται με την "ιερά τετρακτύν" το 1,2,3,4 , τον πρώτο τέλειο αριθμό  το 6 (το άθροισμα των διαιρετών του ισούται με τον ίδιο τον αριθμό 1+2+3=6) ,και τον πρώτο αρμονικό μέσο της αρίθμησης το 8 .
Ε και? Θα με ρωτήσετε δικαιολογημένα όσοι δεν γνωρίζετε τη δύναμη των αριθμών.
Οι μεγαλύτερες , λοιπόν , συμβάσεις που έφτιαξε ο άνθρωπος για να ορίσει τον αέναο χρόνο , να μεταδώσει τη γνώση μέσω της γραφής , να χτίσει οικοδομήματα προς τιμή των Θεών , να ορίσει το βάρος του πολυτιμότερου μετάλλου , κρύβουν μέσα τους το 24 .
Η σύμβαση που δέχτηκαν οι  άνθρωποι για τον χρόνο και ειδικότερα για το σημαντικότερο κομμάτι του χρόνου την ημέρα ,δηλαδή την περιστροφή της γης γύρω από τον ευατό της , έχει το 24 .
24 ώρες έχει η κάθε ημέρα.
Η σύμβαση που δέχτηκαν οι Έλληνες για τα γράμματα , έχει το 24 . 24 τα γράμματα του ελληνικού αλφαβητου . (και μην ξεχνάτε ότι υπάρχουν δύο διπλά γράμματα , το ξ=κσ και το ψ=πσ  , τα οποία θα μπορούσαν να παραληφθούν , αλλά τότε δεν θα ήταν 24 τα γράμματα και γι αυτό ακριβώς υπάρχουν)
Οι ραβδώσεις του ιωνικού κίονα , που χρησιμοποιήθηκε στην αρχαιοελληνική αρχιτεκτονική των σημαντικότερων μνημείων ,ανάμεσά τους και ο Παρθενώνας , είναι 24.
24 είναι και τα καράτια του χρυσού , του πολυτιμότερου μετάλλου .
Οι μεγαλύτεροι μύστες , χρησιμοποίησαν το 24 για να διδάξουν και να πάρουν τη δυναμή του .
Ο Όμηρος , τόσο την Ιλιάδα όσο και την Οδύσσεια τις έγραψε σε 24 ραψωδίες .
Οι ιππότες του τάγματος δεν πρέπει να ξεπερνούν τους 24.(διαταγή Garter)
Η ζωή μας , λοιπόν , ρυθμίζεται από το 24 .Συναρμόζει μαζί του και δημιουργεί την μεγάλη ένωση στον κοινό συμπαντικό σκοπό , Το μέλλον .
"Και είναι καλό να μιλάς στο μέλλον . Το μέλλον θα σε ακούσει."(Οι διδασκαλίες του Ptahhotep , ιερατικός πάπυρος από τις Θήβες της Αιγύπτου 1900 π.Χ.)

Η ΑΛΗΘΕΙΑ ΕΙΝΑΙ ΜΥΣΤΙΚΗ

Ο κόσμος που ζούμε είναι γεμάτος μυστικά . Εσύ είσαι γεμάτος μυστικά . Μυστικά που ούτε εσύ ο ίδιος δεν τα γνωρίζεις . Ονειρεύεσαι τα βράδια και όταν ξυπνάς έχεις ξεχάσει το όνειρο για να διαφυλάξεις το μυστικό . Μιλάς και δεν λες την αλήθεια για να μην αποκαλυφθεί το μυστικό σου .
Κρύβεις το σημάδι που έχεις στο σώμα σου για να το κρατήσεις μυστικό .
Και έχεις την αφέλεια να πιστεύεις ότι η άποψη που σου πλασάρουν είναι η αλήθεια.
Όχι , φίλε μου . Την αλήθεια την κρύβουν , όπως ακριβώς την κρύβεις κι εσύ . Την αλήθεια την φοβούνται . Γιατί αν μάθεις την αλήθεια , τότε ο κόσμος δεν θα είναι πια ο ίδιος  . 'Αλλωστε αλήθεια ετυμολογικά είναι (α στερητικό και λήθη) αυτό που δεν ξεχνιέται , κι αν τυχόν μάθεις την αλήθεια δεν πρόκειται να την ξεχάσεις ποτέ .
Νομίζεις ότι ο κόσμος είναι αυτό που βλέπουν τα μάτια σου , μα τα μάτια σου βλέπουν μόνο ότι βρίσκεται σε ορισμένο φάσμα φωτός . Την υπεριώδη ακτινοβολία , τις ακτίνες γ , τις ακτίνες Χ , δεν τις βλέπεις κι όμως υπάρχουν . Εκτός όμως της δεδομένης επιστημονικής ανικανότητας των ματιών σου σε ορισμένα φάσματα , μην ξεχνάς ότι η επεξεργασία της οπτικής εικόνας γίνεται στον εγκέφαλο . Άρα ο εγκέφαλος σου αποφασίζει τι είναι αυτό που βλέπεις . Δηλαδή , βλέπεις το αποτέλεσμα της επεξεργασίας του εγκεφάλου σου και νομίζεις ότι βλέπεις την αλήθεια . Και εκτός αυτού , ο εγκέφαλος εξηγεί τα πάντα σύμφωνα με αυτά που ταιριάζουν στη λογική σου . Ό,τι δεν ταιριάζει στην λογική σου , το απορρίπτει ως παράλογο και στο εξηγεί ως οφθαλμαπάτη ή φαντασία . Και αυτή τη λογική που απωθεί ως παράλογο ό,τι δεν της ταιριάζει στην έχουν διδάξει άλλοι , δεν είναι καν δική σου . Οι άλλοι , λοιπόν , σου έχουν μάθει τι να βλέπεις και επομένως αυτό που βλέπεις είναι αυτό που οι άλλοι θέλουν να δεις . Το ίδιο συμβαίνει και με τις άλλες τέσσερις αισθήσεις σου . Ακούς , μυρίζεις , γεύεσαι και πιάνεις ότι σου έχουν μάθει να ακούς , να μυρίζεις , να γεύεσαι και να πιάνεις .
Υπάρχουν στιγμές όμως , που κάποιες αστραπές αλήθειας σκίζουν τον μαύρο ουρανό της λογικής σου και τότε αισθάνεσαι ότι κάτι είδες με το πλάι του ματιού σου . Γυρνάς να το αντικρύσεις κατάματα , αλλά δεν το βλέπεις . Κι όμως είχες αισθανθεί ότι κάτι ήταν εκεί . Αλλά η αστραπή της αλήθειας είναι ορατή μόνο με το πλάι του ματιού , ποτέ κατάματα . Γιατί κατάματα ο φράχτης της λογικής γίνεται πανύψηλος και δεν μπορεί τίποτα να τον διαπεράσει .
Δεν λέω ότι είναι εύκολο να αντικρύσεις την αλήθεια . Λέω  όμως , ότι αξίζει να προσπαθήσεις . Και το πρώτο βήμα που πρέπει να κάνεις είναι να αμφισβητήσεις ότι νομίζεις πως είναι αλήθεια . Σε έχουν εξαπατήσει οι άρχοντες της καθημερινότητας και σε έχουν κάνει υπηρέτη της "κοινής" λογικής . Μα εσύ δεν είσαι κοινός , είσαι μοναδικός . Και το ξέρεις , το αισθάνεσαι , βλέπεις τα σημάδια , αλλά φοβάσαι να ξεκινήσεις . Φοβάσαι γιατί ξέρεις ότι τον δρόμο της αλήθειας τον διασχίζεις μόνος σου . ΨΕΜΑΤΑ . Οι άλλοι έχουν ήδη ξεκινήσει. Σε περιμένουν.

Υ.Γ. Αν κάποια στιγμή νοιώσεις ένα φιλικό άγγιγμα στην πλάτη και γυρίσεις πίσω σου και δεν δεις κανέναν , μην ανησυχήσεις . Θα είμαι εγώ που θα σου υπενθυμίζω ότι ήρθε η ώρα να ξεκινήσεις .

ΕΚΕΙ

Εκεί που το πνεύμα είναι ανήσυχο και ο νους δεν βολεύεται
Εκεί που το ποτάμι της γνώσης δεν έχει στερέψει απο την ανομβρία της αυθεντίας
Εκεί που τα δέντρα της προσπάθειας καρπίζουν
Εκεί που η θάλασσα της τιμής γλυστράει στις αμμουδιές του καθήκοντος
Εκεί που στο χωράφι του λόγου δεν φυτρώνουν αγριάδες ψέματος , αλλά ανθίζουν πράξεις
Εκεί που η λίμνη της λογικής δεν αποξηράθηκε από την συνήθεια
Εκεί που ο ουρανός του μέλλοντος ρίχνει αστραπές ελπίδας
Εκεί παιδί μου προσπάθησε να πας
Εκεί είναι η πατρίδα μας .

Μην ξεχαστείς , όπως κι εγώ , και σκύψεις το κεφάλι
για να γλυτώσεις τάχα μου από μικρές λακκούβες .
Ψηλά πάντα ατένιζε , ακόμα κι όταν πέφτεις .
Κι αν βρεθείς κατάχαμα , μη χάσεις το κουράγιο .
Κοίτα προς τον ορίζοντα , που ακόμα και τώρα βρίσκεται
                  στο ύψος των ματιών σου .

ΤΟ ΤΑΞΙΔΙ ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ

Αφήνουμε τον άνεμο να μας παρασύρει , να φτάσουμε στον ουρανό (ωρός=φύλακας + άνω ).
Στον ουρανό , που σαν φύλακας μας κρατά στη γη και περιμένει να ξαναβρούμε την παιδικότητα μας φτάνοντας στη σοφία , για να μας αφήσει να περάσουμε . Γιατί ο Θεός δίνει την αγάπη του στο πεπερασμένο ενώ ο άνθρωπος στο άπειρο .
Διασχίζουμε τις έρημες χώρες των άγονων χρόνων , για να φτάσουμε στη στιγμή της υπέρβασης . Διακρίνουμε τα ίχνη από τα πατήματα μας στα αυριανά ποιήματα , οδηγούμαστε στο κέντρο της σιωπής για να γεμίσουμε τον κόσμο με τραγούδια .
Δεν λυγάμε . Είμαστε άνδρες  κι ο ανήρ είναι ο προς τα άνω αίρων . (Πλάτων , Κρατύλος 414)
Είμαστε ο Ίκαρος , ο ίκων (αφικνούμενος) δια της άρσεως (απο το αίρω , άρω) στα ύψη .
Είμαστε Έλληνες και οι Έλληνες παρότι ευσεβείς δεν σκύβουν , ούτε καν όταν προσεύχονται , επικαλούνται τους ουράνιους Θεούς με απλή ανάταση των χεριών .
("Λαοί δ΄ ηρήσαντο (προσευχήθηκαν) , Θεοίσι δε χείρας ανέσχον " Ιλιάδα Η177).
"Είσαι Έλληνας ? Τι προσκυνάς ? Σηκώσου απάνου !
Εμείς και στους Θεούς ορθοί μιλούμε . Λέγε "  (Νίκος Καζαντζάκης)
Αυτοί που προσκυνούν , αισθάνονται κατώτεροι , κι ο κατώτερος λέγεται .ήττων και ηττάται . Μα εμείς θα νικήσουμε . 'Οπως νίκησαν και οι παλαιοί , αυτοί που δοκίμασαν πρίν απο εμάς και έγιναν ήρωες (από το ήρι=νωρίς).
Και η λέξη ήρως σε όλες τις γλώσσες είναι ελληνική . Ο ηρωισμός δηλώνεται Ελληνικά . Ακόμα και ο κύριος (HERR) στα γερμανικά από τον ήρωα ονομάστηκε . Οι Ρώσοι τον προφέρουν "γκερόϊ" και οι Ιάπωνες "χιρόσι" . Στην Ταϊτή "hiro"και στην Πολυνησία "whiro" . Και ενώ ηρωϊσμός είναι το να προτιμάς  "τεθνάναι καλώς ή σωθήναι αισχρώς " , η δειλία είναι να πιστεύεις "κρείττον είναι σωθήναι ή τελευτήσαι καλώς"(Αριστοτέλης). Και το δειλός (δέω=φοβάμαι + ίλη=στρατός) είναι αυτός που φοβάται να πολεμήσει , είναι ο κακός (χακός >κακός από το χάζω=υποχωρώ).
Η Ελληνική γλώσσα ονόμασε το αντίθετο του καλού κακό , για να εξισώσει το κακό με την ατιμία της οπισθοχωρήσεως . 
Πάμε λοιπόν . Η ελευθερία δεν έχει σύνορα . Ο Όλυμπος (ολόλαμπος) ουρανός δεν θα μας φράξει .
Μπορεί να μην τρώμε αμβροσία(α στερητικό και βροτός , αυτό δηλαδή που δεν τρώνε οι θνητοί) και να μην πίνουμε νέκταρ (νη=αρνητικό μόριο και κτώμαι , δηλαδή αυτό που δεν γίνεται κτήμα κανενός) , αλλά γνωρίζουμε ότι η μεγαλύτερη αρετή δεν είναι η ελευθερία , είναι να πολεμάς για την ελευθερία .
"... Η Ελευθερία ...
Αυτή επτέρωσε τον Ίκαρον.
Κι αν έπεσε ο πτερωθείς , 
επνίγη θαλασσωμένος .
Αφ΄υψηλά όμως έπεσε
Και απέθανεν ελεύθερος ..."(Ανδρέας Κάλβος)

ΟΛΑ ΟΣΑ ΞΕΡΕΙΣ ΕΙΝΑΙ ΛΑΘΟΣ

Παρατηρώ γύρω μου τον κόσμο και βρίσκω ότι έχει ένα σημαντικό πρόβλημα . Είναι λίγο βαρετός . Όλοι οι άνθρωποι κάνουν συνεχώς τα ίδια , γι αυτό τελικά όλοι βαριούνται . Είναι βέβαια και θέμα παιδείας . Όλοι ξέρουν τα ίδια , πάνω κάτω , πράγματα , βλέπουν τις ίδιες εκπομπές στην τηλεόραση , μιλούν συνέχεια για το παρελθόν τους . Σχεδόν κανείς δεν ασχολείται με τίποτα ενδιαφέρον . Κανείς δεν αναρωτιέται για τα πιο βασικά πράγματα που ενώ τα ρωτούσε όταν ήταν παιδί και κανείς δεν του απαντούσε , αποφάσισε πια να μην ξαναρωτήσει και επομένως να μην μάθει . Μα τα πιο σπουδαία πράγματα , τα μαθαίνεις όταν είσαι παιδί , αλλά μετά πρέπει να τα ξεχάσεις , αν θέλεις να μεγαλώσεις . Το ψιθύρισμα του γρύλλου και το μονότονο τραγούδι της βροχής έρχονται σε σένα απο το σκοτάδι , σαν μακρινό κρυφομίλημα των παιδικών σου ονείρων .
Ξέρω όμως , πιο είναι το πρόβλημα . Εγώ . Και οι φίλοι μου , που είναι σαν και μένα παράξενοι , και θέλουμε να αλλάξει ο κόσμος  και να γίνει σαν και εμάς . Να μπορεί να ακούει το κλάμα του ξύλου στο τζάκι , το  παράπονο του λουλουδιού όταν ο ήλιος του κλέβει την τελευταία του δροσοσταλίδα , τη μουσική της αιωνιότητας στο θόρυβο των στιγμών που διαβαίνουν . Μα καλά , πώς δεν τα ακούτε ? Έχω παρατηρήσει ότι έχετε πολύ οξυμένη ακοή , μόλις πέσει ένα νόμισμα στο πάτωμα , γυρίζετε αμέσως το κεφάλι σας να δείτε μήπως είναι δικό σας . Αλλά ξέχασα , έχετε εξασκήσει τις αισθήσεις σας , τη λογική σας , τη φαντασία σας , σε ότι σας δίδαξαν . Στο χρήμα .
Μα χρήμα είναι ότι είναι χρήσιμο ("χρήματα είναι αν χρήσιμα είη " Πλατ. Ερυξ.17) και σας διαβεβαιώ ότι υπάρχουν πολύ πιο χρήσιμα πράγματα από το χρήμα .
Σκεφτείτε λίγο τι σας έχουν μάθει .
Ότι το χρήμα (το χρήσιμο δηλαδή) είναι το νόμισμα . Μα το νόμισμα ετυμολογείται απο το νέμω (=μοιράζω) και παρόλα αυτά δεν σας το μοιράζουν . Από το νέμω παράγεται το νομίζω , άρα τα νομίσματα νομίζετε ότι τα έχετε . Άλλοι τα έχουν . Εσείς κρατάτε κάτι τσαλακωμένα βρωμόχαρτα που νομίζετε ότι είναι νομίσματα .
Και είστε τόσοι πολλοί που το πιστεύετε ώστε το κάνατε πραγματικότητα .
Γι αυτό σας λέω ότι το πρόβλημα είμαι εγώ και οι φίλοι μου , που δεν νομίζουμε το ίδιο πράγμα . Εμείς για νόμισμα έχουμε τον άνεμο (α στερητικό + νέμω) , ο οποίος δεν μοιράζεται , ανήκει σε όλους . Ανοίγουμε το στόμα μας , αναπνέουμε (ανα+ πνοή=πνεύμα) το πνεύμα που ανήκει σε όλους μας και γινόμαστε πλούσιοι . Παίρνουμε με την αναπνοή μας , το πνεύμα που εξέπνευσαν οι παππούδες μας , και εκπνέουμε αφήνοντας το πνεύμα πάλι ελεύθερο να ταξιδέψει στις επόμενες γενιές , να το γευτούν και να ζήσουν τα παιδιά μας και τα παιδιά των παιδιών μας . Εμείς ζητάμε την ουσία . Εσείς γυρίζετε γύρω απο αυτήν , περί αυτής , και ψάχνετε την περι-ουσία . Και νομίζετε ότι αν αποκτήσετε περιουσία θα αποκτήσετε και εξουσία .ΛΑΘΟΣ . Η εξ-ουσία προέρχεται εκ της ουσίας ,αλλά εσείς γυρίζετε γύρω γύρω και δεν φτάνετε ποτέ σε αυτήν . Και όταν λέμε εξουσία , δεν εννοούμε εξουσία πάνω σε άλλους , αλλά στον ευατό μας . Κι αυτό λάθος σας το έχουν μάθει . Η ουσία προέρχεται απο το ρήμα ειμί (είμαι , με  μετοχή θηλυκού= ούσα ) και αφορά εμένα όχι τους άλλους .
Και ενώ μαζεύετε αυτά που νομίζετε ως νομίσματα , πλούσιοι δεν γίνεστε . Γιατί πλούσιος είναι αυτός που έχει πλέονα ουσία και όχι νομίσματα . Είστε πτωχοί (εκ του πτώσσω=δειλιώ , φοβάμαι , ζαρώνω ), δηλαδή φοβιτσιάρηδες . Δεν τολμήσατε ποτέ να αμφισβητήσετε τα νομίσματα των άλλων και να ψάξετε για τα δικά σας . Σας κάλυψαν την αλήθεια , και αυτός που καλύπτει λέγεται κλέπτης .
Καταλαβαίνετε τώρα , ότι αυτά που ξέρετε είναι όλα λάθος .
Ξεκινήστε από την αρχή , αφήστε την ψυχή σας ελεύθερη να ταξιδέψει να βρεί τα χρήματα . Βγείτε το βράδυ , την ώρα που όλοι κοιμούνται στο μπαλκόνι σας και ακούστε τον άνεμο . Επικεντρώστε εκεί την προσοχή σας . Θα τον ακούσετε να μιλάει στη μυστική γλώσσα των πουλιών . Και όταν σας ρωτήσει ποιά είναι αυτή η αόρατη φλόγα του σκοταδιού που το τρεμόπαιγμα της είναι τ΄άστρα , εσείς μην ντραπείτε να δακρύσετε . Γιατί τ΄άστρα τρεμοπαίζουνε καθώς το μάτι ανοιγοκλείνει λίγο πριν δακρύσει .

Η ΦΩΝΗ

Έχεις παρατηρήσει ότι υπάρχει κάποιος μέσα σου που σου μιλά ? Καθώς διαβάζεις αυτό το κείμενο , άκου τη φωνή μέσα σου , που επαναλαμβάνει αυτά που διαβάζεις . Για προσπάθησε να την σταματήσεις . Για διάβασε χωρίς να ακούς τη φωνή . Ξεκίνα πάλι να διαβάσεις από την αρχή το κείμενο προσπαθώντας να μην ακούς τη φωνή .
Δεν μπορεις να την σταματήσεις ? Δεν γίνεται να μην την ακούς ?
Ποιός είναι αυτός που μιλά ? Από που ακούγεται η φωνή ? Μπορείς να μειώσεις την ένταση της ?
Σταμάτα για ένα λεπτό να διαβάζεις και δοκίμασε .
Την γνωρίζεις αυτή τη φωνή ? Την έχεις ξανακούσει ?
Είναι η ίδια φωνή που μέσα στην πιο μεγάλη σου χαρά φωνάζει "Πονάω , θέλω να ξεφύγω από τη χαρά σου ."
Είναι η ίδια φωνή που μέσα στην πιό μεγάλη σου απελπισία φωνάζει " Δεν απελπίζομαι ! Παλεύω ! Θα σηκωθώ ξανά ! "
Είναι η ίδια φωνή που μέσα στην πιό μεγάλη σου αρετή φωνάζει " Δεν με χωρά η αρετή , δεν μπορώ να αναπνεύσω , μικρός είναι ο Παράδεισος και σαν άνθρωπος μου φαίνεται ο Θεός σου . Δεν τον θέλω . "
Η φωνή αυτή δεν είναι δική σου . Δεν μιλάς εσύ , μιλούν οι πρόγονοι σου , αυτοί που έγιναν πάθη και ιδέες και ορίζουν τη θέληση και την πράξη σου . Μιλούν οι απόγονοι σου . Όταν θυμώνεις , ένας προπάππος σου προσπαθεί να ξεφύγει από μέσα σου , όταν αγαπάς ένας απόγονος προσπαθεί να έρθει στον κόσμο , όταν κοιμάσαι ξυπνούν όλοι οι πρόγονοι σου και σε διατάζουν .
"Μην πεθάνεις για να μην πεθάνουμε " φωνάζουν μέσα σου οι νεκροί "Δεν προφτάσαμε να κοιμηθούμε με τις γυναίκες που ποθήσαμε . Κοιμήσου εσύ . Δεν προφτάσαμε να κάνουμε πράξεις τις ιδέες μας . Κάντες εσύ . Δεν προφτάσαμε να ζήσουμε . Ζήσε εσύ . ΛΥΤΡΩΣΕ ΜΑΣ "
Αυτή η φωνή είναι που αποδεικνύει πως έχεις ευθύνη . Κι η ευθύνη είναι σαν μιά πόρτα κλειδωμένη . Κοιτάς από την κλειδαρότρυπα και βλέπεις μέσα , όλα τα βλέπεις . Πρέπει να την ανοίξεις .
Δεν κυβερνάς μόνο τη μικρή , ασήμαντη σου ύπαρξη , αλλά κάθε σου πράξη επηρεάζει χιλιάδες μοίρες . Καθώς περπατάς ανοίγεις ένα μονοπάτι , που θα γίνει η αυριανή λεωφόρος που θα βαδίσουν όλοι σου οι απόγονοι .
Όταν φοβάσαι , ντρέπονται χιλιάδες ψυχές πρίν και μετά από εσένα .
Όταν πράττεις γενναία , αντρειεύεις και υψώνεις όλη την γενιά σου .
Δεν είσαι ένας ! Κάθε φορά που μάχεσαι , παίρνεις δύναμη απ΄όλους τους προγόνους , δίνεις ελπίδα σε όλους τους απογόνους . Μην σταματάς , πολέμα καθε τι που σε βολεύει . Άκου τη φωνή και προχώρα .
" Πού πάμε ? Θα νικήσουμε ποτέ ? Προς τι όλη τούτη η μάχη ?
Σώπα ! Οι πολεμιστές ποτέ δε ρωτούνε ! "   (Νίκος Καζαντζάκης)

Η ΔΥΝΑΜΗ ΤΟΥ ΟΝΟΜΑΤΟΣ

Ο καθένας μας έχει ένα όνομα . Μπορεί να νομίζουμε ότι τα ονόματα είναι αναγνωριστικοί ήχοι ή απλές ετικέτες κοινωνικής ταυτότητας , αλλά τα ονόματα κρύβουν μια έμφυτη δύναμη .
Συνήθως αποκτούμε τα ονόματα από το όνομα του παππού ή της γιαγιάς μας . Έχετε σκεφτεί γιατί ? Μα γιατί ενδόμυχα γνωρίζουν οι γονείς μας , χωρίς ίσως να το αντιλαμβάνονται , ότι παίρνοντας το όνομα του παππού , θα πάρουμε και τα χαρακτηριστικά του , που τόσο θαύμαζαν .Μην ξεχνάτε ότι ο παππούς είναι ο πατέρας του γονέα και επομένως πρότυπο του .
Τα ονόματα δεν είναι ουσιαστικά όπως γνωρίζετε από την γραμματική , αλλά επίθετα . Δηλώνουν κάποια ιδιότητα . Το πόσο μεγάλη δύναμη εξασκεί το όνομα στον κάτοχο του , φανταστείτε το απο ένα παράδειγμα . Αν ένα παιδί με το που γεννιόταν , το φώναζαν συνέχεια βλάκα , φαντάζεστε ότι ήταν δυνατό να γίνει ποτέ έξυπνο ? Επομένως κάθε όνομα εξασκεί μία συγκεκριμμένη δύναμη αναλόγως με αυτό που σημαίνει . Ο μόνος τρόπος να αποφύγεις αυτήν την δύναμη , είναι να αλλάξεις το όνομα . Αυτό ακριβώς συμβαίνει κατά την χειροτονία των ιερέων . Αλλάζουν όνομα , προκειμένου να πάρουν τις νέες δυνάμεις του ονόματος (που είναι όνομα αγίου ) και να απαλλαχθούν από τις παλαιές . Το ίδιο συμβαίνει και σε όλους τους μύστες . Ο Αριστοκλής , ο υιός του Αρίστωνα και της Περικτυόνης , μετονομάστηκε και έγινε ο γνωστός μας Πλάτων .
Αν , λοιπόν , γνωρίζεις το όνομα κάποιου  , γνωρίζεις και τις ιδιότητες του , τα χαρακτηριστικά του , την ψυχή του . Γι αυτό τον λόγο , οι μυημένοι έχουν πάντα το πραγματικό τους όνομα μυστικό , γιατί αν κάποιος το μάθει και το προφέρει θα αποκτήσει τη γνώση και κατά συνέπεια τη δύναμη που αυτό κρύβει . Και τα πιό δυνατά ονόματα και επομένως άφαντα είναι τα ονόματα των Θεών . Το "Θεός " είναι ιδιότητα , προέρχεται απο το ρήμα θέω = τρέχω ,γιατί σύμφωνα με τον Πλάτωνα  , πρωταρχικός Θεός ήταν ο ήλιος που έτρεχε στο στερέωμα.( Κρατύλος  , 397C). Το πραγματικό , όμως , όνομα του Θεού μας είναι άφαντο και απρόφερτο . Είναι το γνωστό τετραγράμματο YHVH , που ουδείς γνωρίζει πως προφέρεται ,αλλά το διαβάζουν Ιαβέ ή Γιαχβέ . Η λέξη "Γιαχβέ" γράφεται με τέσσερα σύμφωνα γιατί η εβραϊκή γλώσσα δεν είχε φωνήεντα . Όταν ο ιερέας διαβάζοντας τα ιερά κείμενα έφτανε στο ΙΑΒΕ , επειδή δεν επιτρεπόταν να προφέρει το όνομα του Θεού , όφειλε να διαβάζει Αντονάι ,( που σημαίνει  Κύριος ) αντί για ΙΑΒΕ . Όταν τον 7° αιώνα , άρχισαν να χρησιμοποιούνται φωνήεντα στην εβραϊκή γλώσσα , οι γραφείς πρόσθεσαν τα φωνήεντα της λέξης Αντονάι ανάμεσα στα τέσσερα σύμφωνα  , υπονοώντας ότι έπρεπε να διαβάσουν Αντονάι και όχι Ιαβέ . Αλλά τον 14° αιώνα , όταν οι Χριστιανοί μοναχοί αντέγραφαν τα κείμενα , δεν το γνώριζαν αυτό με εποτέλεσμα να δημιουργηθεί η υβριδική λέξη Ιεχωβάς , σαν όνομα του Θεού .
Για να πιστείτε για τη δύναμη του ονόματος του Θεού και επομένως και για τη μυστικότητα του σας θυμίζω την τρίτη από τις δέκα εντολές . "Ου λήψει το όνομα Κυρίου του Θεού σου επί ματαίω , ου γαρ μη καθαρίση Κύριος ο Θεός σου τον λαμβάνοντα αυτού επί ματαίω ." .
Συλλογιστείτε λίγο σχετικά με το δικό σας όνομα . Ψάξτε ,βρείτε τη σημασία του , παρατηρήστε τις ιδιότητες που σας έχει μεταδώσει . Και πρός Θεού ,μην αφήνετε άλλους να σας το αλλάζουν .
Σαν το φίλο μου , που τον βάφτισαν Αθανάσιο ,δηλαδή αθάνατο , και τον φωνάζουν όλοι Θανάση , δηλαδή θνητό .