ΣΤΗΝ ΠΑΡΕΛΑΣΗ

Εθνική επέτειος σήμερα και πρώτη φορά βρέθηκα σε παρέλαση ως θεατής . Μπορεί να έχω παρελάσει ως μαθητής και ως στρατιώτης , αλλά ως θεατής πρώτη φορά πήγα .
Θυμάμαι ότι κάθε φορά που θα γινόταν παρέλαση , προσπαθούσα να την αποφύγω . Θεωρούσα ότι ήμουν μια μαριονέτα ανάμεσα σε άλλες , ότι ήταν χαμένος χρόνος , ότι θα μιλούσε κάποιος και θα έλεγε πράγματα που κανείς δεν άκουγε .
Σήμερα όμως παρέλασε ο γυιός μου . Μπορεί να μην είδα το προσωπό του , γιατί όταν πέρασε από μπροστά μου ήταν γυρισμένος από την άλλη , προς τους επισήμους , αλλά συγκινήθηκα . Συγκινήθηκα και μετάνιωσα .
Μετάνιωσα που τόσα χρόνια δεν είχα πάει ούτε σε μια παρέλαση , μετάνιωσα που δεν κράτησα ποτέ μια Ελληνική σημαία ούτε την κρέμασα ποτέ στο μπαλκόνι μου . Μετάνιωσα που λοιδωρούσα αυτούς που έκαναν όσα εγώ κορόιδευα . Βλέπετε είμαι "αριστερός" , από "αριστερούς γονείς" και είχα μάθει τόσα χρόνια ότι οι παρελάσεις είναι για τους εθνικόφρονες , τη σημαία την κρέμαγαν στα μπαλκόνια τους μόνο οι "δεξιοί" και όλοι αυτοί δεν ήταν παρά Αμερικανόφιλοι και πουλημένοι ( η ηγεσία τους τουλάχιστον ) στις ξένες δυνάμεις και στην πλουτοκρατία . Κι εγώ , λοιπόν , που ήμουν γνήσιος πατριώτης κρατούσα στις διαδηλώσεις την κόκκινη σημαία με το σφυροδρέπανο . Μόνο που αυτή η σημαία , ήταν σημαία άλλου κράτους και όχι της Ελλάδας . Εγώ , ο γνήσιος πατριώτης κυμάτιζα τη σημαία της Σοβιετικής Ένωσης και κατηγορούσα ως προδότες αυτούς που κρατούσαν τη σημαία της Ελλάδας . Θεωρούσα πολεμοκάπηλους και ιμπεριαλιστές , όλους τους άλλους εκτός από εμένα που πίστευα ότι μόνο με τα όπλα θα έρθει η επανάσταση . Μια επανάσταση που αν πετύχαινε θα απαγόρευε τις επαναστάσεις . Θεωρούσα τον ευατό μου δημοκράτη , παρόλο που πίστευα σε μια δικτατορία (έστω και του προλεταριάτου) . Θεωρούσα ηλίθιους , προπαγανδιστές και πολεμοχαρείς αυτούς που τραγουδούσαν το "έχω μια αδελφή κουκλίτσα αληθινή τη λένε Βόρειο Ήπειρο την αγαπώ πολύ" και ήθελαν να απελευθερώσουν τη Βόρειο Ήπειρο ,αλλά πατριώτες , αγωνιστές και επαναστάτες αυτούς που ήθελαν να απελευθερώσουν το Αφγανιστάν , το Ιράν και τη Νικαράγουα . (Βέβαια και αυτοί που αγαπούσαν τη Βόρειο ΄Ηπειρο , αποδείχτηκε ότι δεν αγαπούσαν τους Βορειοηπειρώτες )
Σήμερα , λοιπόν , συγκινήθηκα . Συγκινήθηκα , όχι επειδή είδα τους γραβατωμένους επισήμους (ας τους πει κάποιος να βγάλουν τις γραβάτες , γιατί οι θηλιές τους μας προκαλούν ) , οι οποίοι αν είχαν λίγο τσίπα δεν θα ήταν πάνω στο βάθρο( αλλά θα κρύβονταν στο βάραθρο ) , ούτε επειδή άκουσα τους λόγους τους . Συγκινήθηκα γιατί θυμήθηκα τον όρκο που είχα δώσει ως στρατιώτης "Ορκίζομαι να υπερασπίζω με πίστη και αφοσίωση μέχρι της τελευταίας ρανίδος του αίματος μου , τη Σημαία . Να μην την εγκαταλείπω , μηδέ να αποχωρίζομαι ποτέ απ'αυτήν. "
Συγκινήθηκα γιατί θυμήθηκα τον εύζωνα Κουκίδη που στις 6 Απριλίου 1941 ,όταν οι Γερμανοί ανέβηκαν στην Ακρόπολη για να υψώσουν τη σβάστιγγα , υπέστειλε την Ελληνική σημαία , τυλίχτηκε με αυτήν και πήδησε στο κενό , πιστός στον όρκο που εγώ δεν είχα κρατήσει .
Μπορεί οι παρελάσεις να μην σημαίνουν τίποτα και να είναι πια απλά ένα έθιμο , ένα έθος . Όμως τα έθη (=εθισμοί , συνήθειες) ενός λαού δημιουργούν το ήθος του . Και αν έχεις λίγο μυαλό θα καταλάβεις ότι το εθ- του έθους και το νο- της νόησης δημιουργούν το ΕΘΝΟΣ .
Μπορεί κάποιοι να καπηλεύονται τις παρελάσεις , μπορεί στα βάθρα των επισήμων να κάθονται άνθρωποι που δεν θα πολεμούσαν ποτέ για τη σημαία , μπορεί στο όνομα της σημαίας να γίνονται εγκλήματα . Αλλά η σημαία είναι η το σήμα στέλλουσα (αυτή που στέλνει το σήμα) και αυτό το σήμα το στέλνει αυτός που κρατά τη σημαία και όχι αυτός που διατάζει άλλους να την κρατούν .
Συγκινήθηκα λοιπόν σήμερα , γιατί αυτά δεν μου τα έμαθε ο πατέρας μου , αλλά ο γιός μου .
Σ'ευχαριστώ παιδί μου .

ΜΕΓΑΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ-ΑΓΝΩΣΤΗ ΙΣΤΟΡΙΑ

Η μητέρα του Μεγάλου Αλεξάνδρου , η Ολυμπιάδα , από μικρή ηλικία βρέθηκε στο μαντείο της Δωδώνης . Αργότερα μυήθηκε στα Καβείρια μυστήρια και έγινε ιέρεια του Βάκχου στη Σαμοθράκη . Εκεί ήταν που την γνώρισε και ο Φίλιππος ο Β και την έκανε γυναίκα του . Η έλξη της Ολυμπιάδας από την μαγεία και τις μυστικιστικές τελετουργίες φαίνεται και από το γεγονός οτι εξημέρωνε φίδια και κοιμόταν μαζί τους.(Πλούταρχος 12,13) .
Όταν έμεινε έγκυος κυοφορώντας τον Αλέξανδρο , κάλεσε κοντά της τον μεγαλύτερο μάγο που έχει ζήσει ποτέ στη γη . Τον ΝΕΚΤΑΝΕΒΩ(Σ) . Κάποιοι λένε ότι αυτός είναι ο πραγματικός πατέρας του Μεγάλου Αλεξάνδρου (Δες την εικόνα) . Ο Νεκτανεβώ κάθησε δίπλα της και αφού μελέτησε τα ουράνια σημάδια , την συγκρατούσε από τις ωδίνες του τοκετού και ήλεγχε με τις μαγικές του δυνάμεις τον τοκετό , προκειμένου το παιδί να γεννηθεί την ακριβή στιγκή που είχε υπολογίσει . Μόλις έφτασε η κατάλληλη ώρα και αφού κοιλοπονούσε δύο μέρες η Ολυμπιάδα , της είπε να αφεθεί να γεννήσει και της ανακοίνωσε ότι "τώρα θα γεννήσεις κοσμοκράτορα " . (Ψευδοκαλλισθένης , Βίος Αλεξάνδρου ). Ο Νεκτανεβώ , αναφέρεται επίσης και στο πλέον απόκρυφο βιβλίο ΝΕΚΡΟΝΟΜΙΚΟΝ , ως ο μεγαλύτερος μάγος που υπήρξε ποτέ .
Και για να προλάβω εύλογες αντιδράσεις σας , να σας υπενθυμίσω και το όνομα που έλαβε ως Φαραώ ο Μέγας Αλέξανδρος . ΦΑΡΑΩ ΝΕΚΤΑΝΕΒΩ ΙΙ

ΜΗΝ ΔΙΑΒΑΣΕΙΣ ΑΥΤΟ ΤΟ ΑΡΘΡΟ

Έχεις διορία μέχρι την τελευταία παράγραφο αυτού του άρθρου να σταματήσεις να διαβάζεις . Στο τέλος υπάρχει μία παράγραφος που θα σε εμπνεύσει τόσο πολύ , που θα αρχίσεις να ψάχνεις , θα ενθουσιαστείς , δεν θα μπορείς να σταματήσεις , ίσως , μάλιστα , να κάνεις μια μεγάλη ανακάλυψη για όλη την ανθρωπότητα . Ο κόσμος δεν θα είναι πια ο ίδιος αν γυρίσεις σελίδα . Πρέπει να σταματήσεις .
Νομίζω ότι πείνασες . Δεν πας μέχρι το ψυγείο να δεις τι νοστιμιά σε περιμένει . Πηγαίνοντας , άνοιξε και την τηλεόραση γιατί πιθανότατα συνέβη κάτι πολύ σημαντικό και θα είναι κρίμα να μην είσαι ενήμερος . Αν δεν έχει ειδήσεις , περίμενε μέχρι να αρχίσουν και εν τω μεταξύ χάζευε λίγο σ' αυτή την ταινία που θα δεις . Αν διακόψουν για διαφημίσεις , μην σηκωθείς από την πολυθρόνα γιατί θα χάσεις την ευκαιρία της εβδομάδας , να αγοράσεις το γιαούρτι δέκα λεπτά φθηνότερο. Άρχισαν οι ειδήσεις ? Φοβήθηκες ? Απογοητεύτηκες ? Οργίστηκες ? Είδες που είχα δίκιο , αν δεν τις είχες ακούσει  , θα ήσουν ήσυχος στο σπιτάκι σου σαν να μην συμβαίνει τίποτα . Τώρα όμως δεν εφησυχάζεις . Φοβάσαι ότι μπορούν να σου πάρουν το μισθό , τη σύνταξη , ακόμα και το σπίτι . Απογοητεύεσαι από τους ανθρώπους που δεν κάνουν τίποτα . Οργίζεσαι που δεν μπορείς να κάνεις και εσύ τίποτα . Είναι ώρα για δράση .
Σταμάτα να διαβάζεις αυτό το άρθρο και τρέξε να προστατεύσεις τον ευατούλη σου . Πήγαινε και θάψε τα χρηματά σου για να μην ξέρουν πόσα έχεις . Αγόρασε προμήθειες από το super market για τα επομένα δέκα χρόνια . Κλειδώσου μέσα στο σπίτι σου . Θα βγαίνεις μόνο για να πηγαίνεις στη δουλειά , για να μην δίνεις στόχο και μετά θα γυρίζεις στο φρούριο σου , στο σπίτι σου .
Θα ανοίγεις την τηλεόραση και θα μαθαίνεις τα πάντα . Τα βιβλία βγάλτα από την βιβλιοθήκη για να βάλεις στη θέση τους πακέτα με μακαρόνια . Είναι πιο χρηστικά . Με τα βιβλία τώρα , βάζοντας το ένα πάνω στο άλλο σε στίβες , μπορείς να φτιάξεις ένα ωραιότατο τραπεζάκι για να βάζεις πάνω την τηλεόραση . και έτσι θα γλιτώσεις και χρήματα από την αγορά του τραπεζακίου .
Τώρα πια τα κατάφερα . Δεν πρόκειται να ξανανοίξεις βιβλίο , να συζητήσεις με άλλους (οι συνομιλίες καταγράφονται και δεν πρέπει να δίνεις στόχο ) και έτσι υπάρχει μία και μοναδική αλήθεια . Η δική μου . Είσαι πια απόλυτα προβλέψιμος . Κι εγώ δεν φοβάμαι μην τυχόν και ανακαλύψεις τίποτα και ξεφύγεις .
Α ! και για να δείς πόσο σε νοιάζομαι , δεν θα αποκαλύψω ποτέ και σε κανέναν το μυστικό σου .
Ποιό μυστικό ?
Ότι είσαι ήδη πεθαμένος , αλλά δεν το έχεις καταλάβει γιατί κανένας δεν έκλαψε στην κηδεία σου . Ήταν όλοι πολύ απασχολημένοι , βλέποντας τη διαφήμιση με το γιαούρτι .

ΚΟΙΤΑΖΟΝΤΑΣ ΤΟΝ ΧΑΡΤΗ

Έχετε αναρωτηθεί ποτέ γιατί σε όλους τους χάρτες ο βορράς είναι πάντα επάνω? Σύμβαση θα μου πείτε . Σύμβαση , θα το δεχτώ. Αλλά γιατί όλοι δέχτηκαν την ίδια σύμβαση? Για σκεφτείτε όμως , ότι οι χώρες που έφτιαξαν και φτιάχνουν τις συμβάσεις βρίσκονται όλες στον Βορρά
Έχετε πάει ποτέ στα γραφεία οποιασδήποτε εταιρείας και βρήκατε τον πρόεδρο ή τον διευθύνοντα σύμβουλο στο ισόγειο? Οχι  βέβαια , πάντα βρίσκονται στον τελευταίο όροφο για να έχουν όλους τους άλλους απο κάτω(κυριολεκτικά και μεταφορικά) και να τους εξουσιάζουν. Αυτός είναι ο λόγος που ο βορράς βρίσκεται σε όλους τους χάρτες επάνω. Για να ξέρουμε όλοι ποιός είναι το αφεντικό. Έχετε αναρωτηθεί επίσης , γιατί όλα τα άσχημα πράγματα έχουν σαν πρώτο συνθετικό το δυσ-(δυσ-τύχημα,δύσ-κολο,δυσ-βάσταχτο,δυσ-οίωνο , κ.α.)? Μα γιατί προέρχονται απο την δύσ-η , και ότι προέρχεται από εκεί που χάνεται ο ήλιος είναι δυσ-άρεστο.
Οι συνειρμοί δικοί σας..
Ενώ η ανατολή που προέρχεται από το ανατέλλω(ανα+τέλλω=φέρω σε πέρας,τελείωνω) σημαίνει το ξανατελείωμα.
Σαν να στέκεται μπροστά μας , δηλαδή , ο αρχαίος πρόγονος και βλέποντας τον ήλιο να εμφανίζεται στο στερέωμα , να λέει "ουφ,επιτέλους,ξανατελείωσε κι αυτή η νύχτα".
Και σας διαβεβαιώ ότι παρά την ανησυχία του προγόνου,εδώ και αιώνες όλες οι νύχτες τελείωσαν.
Καλημέρα.

ΜΙΑ ΜΕΡΑ ΣΑΝ ΤΙΣ ΑΛΛΕΣ

ΝΤΡΙΝ!!!!Το ξυπνητήρι δείχνει 07:00 και σε επαναφέρει βίαια από αυτό το καταπληκτικό όνειρο που έβλεπες(ζούσες?) στο μοναστήρι των μάγων και ήσουν ο πρωταγωνιστής.Σηκώνεσαι,έχοντας ξεχάσει ήδη το όνειρο και πας να ρίξεις κρύο νερό στο προσωπό σου,ελπίζοντας υποσυνείδητα ότι θα σβήσεις κάθε σημάδι της νυχτερινής σου περιπλάνησης και θα αποδεχτείς τον ρόλο του πρωινού κομπάρσου .
Ενώ σκύβεις για να βρέξεις το προσωπό σου,στον καθρέφτη ακριβώς απεναντί σου εμφανίζεται ο μαύρος ιππότης απο το μοναστήρι των μάγων που δεν πρόλαβε να σε χαιρετήσει τόσο βιαστικά που έφυγες.Φτιάχνεις τον καφέ σου,νυσταγμένος ακόμα,φοράς το made in China ρολόι σου,το made in Malaisia πουκάμισο σου,τα made in Italy παπούτσια σου,αλλά εσύ δεν έχεις φύγει ποτέ από την Ελλάδα.Παίρνεις τα κλειδιά σου και αποφασίζεις επιτέλους να πετάξεις απο την αρμαθιά αυτό το σκουριασμένο κλειδί που κουβαλάς συνέχεια μαζί σου και δεν ξέρεις τι ανοίγει.Το αραχνιασμένο γράμμα στο χωρίς όνομα γραμματοκιβώτιο της πολυκατοικίας σου θα περιμένει κάποιον άλλο να το διαβάσει.Ενώ οδηγείς το αυτοκινητό σου στο δρόμο για τη δουλειά σου,από κάτω σου ακριβώς υποχθόνια τέρατα μάχονται μεταξύ τους κάνοντας το οδόστρωμα να πάλλεται,αλλά εσύ κατηγορείς το μετροπόντικα που δεν λέει να τελειώσει τις εργασίες του.Σταματάς στο περίπτερο να πάρεις τσιγάρα αλλά δεν προσέχεις  το περίεργο φυλαχτό με τα σεληνιακά ιερογλυφικά στο στήθος του περιπτερά.
Φτάνεις στη δουλειά σου,δουλεύεις οκτώ ώρες,όπως κάθε μέρα,κάνοντας τα ίδια και τα ίδια,χρόνια τώρα,ενώ θα μπορούσες αν αξιοποιούσες όλον αυτό τον χρόνο να είχες διαβάσει χιλιάδες βιβλία ,να ταξίδευες σε όλο τον κόσμο,να είχες γίνει ο μεγαλύτερος ταχυδακτυλουργός,να είχες μάθει τα μυστικά της τηλεκίνησης,να είχες γίνει ο μεγαλύτερος ζωγράφος,ίσως να είχες προλάβει να γνωρίσεις μέχρι και το Θεό.
Εξαντλημένος μετά την δουλειά σου,περπατώντας προς το σπίτι ,σκυμένος καθώς είσαι δεν παρατηρείς ότι στα σύννεφα έχει σχηματιστεί το πρόσωπο σου.
Στο ασανσέρ της πολυκατοικίας σου συναντιέσαι με τον ένοικο του δευτέρου ορόφου και ανταλλάζετε μια καλησπέρα ως συνήθως.Αν μιλάγατε περισσότερο,αν ήσουν πιο ανοιχτός με τους ανθρώπους ,ίσως σε καλούσε σπίτι του για καφέ και θα έβλεπες τότε κρεμασμένο δίπλα στη βιβλιοθήκη του το σπαθί που κρατούσες χθες το βράδυ στο όνειρο σου.
Μπαίνεις στο σπίτι σου,ανάβεις τα φώτα αλλά δεν προσέχεις αυτή την έρπουσα σκιά που γλυστράει κάτω απο το ψυγείο.
Ξαπλώνεις στον καναπέ βλέποντας τηλεόραση και αποκοιμιέσαι τη στιγμή που παράσιτα εμφανίζονται στην οθόνη και μια αλλόκοτη φωνή αρχίζει να σου μιλάει.
Ονειρεύεσαι ότι είσαι συγγραφέας αλλά ξυπνώντας σκέφτεσαι ότι ούτε ημερολόγιο δεν χρειάζεται να γράψεις ,τόσο ανιαρά και προβλέψιμα που είναι τα πράγματα που συμβαίνουν γύρω σου.

ΤΟ ΤΑΞΙΔΙ ΑΡΧΙΖΕΙ

Όλοι έχουμε αισθανθεί την ανάγκη να φύγουμε από την καθημερινότητα,να ξεκολήσουμε από τα συνηθισμένα,να πορευτούμε το δρόμο που ονειρεύτηκαμε .Αλλά κάθε μέρα το αναβάλλουμε προκειμένου να προλάβουμε τις υποχρεώσεις μας,τη δουλεία μας,την οικογενειά μας.Και οι μέρες λιγοστεύουν και εμείς μεγαλώνουμε και συνηθίζουμε σιγά σιγά στην ιδέα ότι αυτή είναι η ζωή μας ,μονότονη,μίζερη,συνηθισμένη.Και δικαιολογούμε τον ευατό μας(ιδίως οι πιο αργοπορημένοι απο εμάς) ότι θυσιάζουμε τα 'ονειρα μας για να έχουν τα παιδιά μας μια πιο άνετη ζωή και να κάνουν τουλάχιστον αυτά ,τα ονειρά τους πραγματικότητα.ΨΕΜΑΤΑ.Είμαστε μοναδικοί,σαν τα όνειρα μας,σαν όλα αυτά που θελήσαμε,μια σπίθα χρειαζόμαστε και θα γίνουμε πυρκαγιά που θα κάψει κάθε τι μίζερο,που θα φωτίσει ολόκληρη τη γη,και θα ανάψει όλα τα φιτίλια των απανταχού ονειροπόλων.
Αυτό περιμένουν τα παιδιά μας,να τους δείξουμε το δρόμο,το δρόμο της ελευθερίας,το δρόμο της καρδιάς,το δρόμο των ονείρων.Αν δεν το κάνουμε εμείς δεν θα το κάνουν ούτε τα παιδιά μας,ότι κι αν τους πούμε ,γιατί τα παιδιά κάνουν ότι ακριβώς κάνουν κι οι γονείς τους και οχι οτι τους λενε να κάνουν ενώ οι ίδιοι δεν το κάνουν.Κι αν δεν το κάνουν ούτε τα παιδιά μας δεν θα το κάνουν ούτε τα παιδιά των παιδιών μας,ούτε τα παιδιά των παιδιών των παιδιών των παιδιών μας.
Θα τα καταδικάσουμε να ζήσουν μια ζωή σαν αυτή που εμείς απεχθανόμαστε.
ΠΑΜΕ ΛΟΙΠΟΝ.ΞΕΚΙΝΑΜΕ.
"Θέλεις να σου πω που πάμε?Πουθενά.Αυτό που έχει σημασία είναι να ακολουθείς τα μονοπάτια που έχουν καρδιά.Να ρωτάς,έχει καρδιά το μονοπάτι που ακολουθώ?Αν έχει,ακολουθησέ το και μην φοβάσαι τίποτα,ακόμη και αν .ολος ο κόσμος θέλει να σε αποτρέψει απο το να το ακολουθήσεις.Αν δεν έχει,άφησε το,δεν είναι καλό μονοπάτι.Να ψάχνεις πάντα τα μονοπάτια που έχουν καρδιά,και αν καταλάβεις ότι το μονοπάτι που ακολουθείς δεν έχει,μη διστάσεις να το εγκαταλείπεις.Ποιό μονοπάτι σου λέει η καρδιά σου ότι είναι το σωστό?Σε περιμένει να το βαδίσεις.Πήγαινε.Τα μονοπάτια μπορούν να περιμένουν απίστευτα πολύ.Το πρόβλημα είναι ότι εμείς οι άνθρωποι δεν έχουμε αρκετό χρόνο στη διαθεσή μας."(Κάρλος Καστανέντα)
Ξεκινάμε λοιπόν ΤΩΡΑ,γιατί στο αύριο κρύβεται το αιώνιο ποτέ.
Μακάρι να συναντηθούμε κάποτε σε κάποιο καλό μονοπάτι.
Αυτό θα σημαίνει πως ξεκινήσατε.
Θα σημαίνει πως κι εγώ έχω ξεκινήσει.